و عریان در عدم یزدان تویی

و عریان در عدم یزدان تویی

***

روز اول, چون به دنیاسر زدی

كی بدانستی تو , نیكیاز بدی

كی بدانستی , كژی ازراستی

كی بدانستی , كمال ازكاستی

از كجا بشناختی, ترشی زشور

از كجا دریافتی, محنت زسور

هان كجا بودت , عقل حقهساز

هان كجا بودت, فهم چارهساز

از كجا , پاكی , نجاستیافتی

از كجا , خوبی , خباثتبافتی

از چه رو , قلبت هراسانگشته بود

بر چه بو,  مهرت فراوان گشته بود

ترش و شیرینی , چراقلبت ربود

تلخی و شوری , چه ساندل را زدود

جمله ادراكت, ز دمبیدار شد

صورتكهای شعور , انبارشد

اسمان تو , رفیع و باز شد

جمله أوزان وجود,  اغاز شد

صورتكها بر تو,  جن و جان شدند

هیبت عقل و تن و انسانشدند

انس بگرفتی , چو بر هرلعبتك

بر توً اینسان گشتانسان , صورتك

إری: اینسان گشت,  انسانی پدید

بی صفت,  آدم صفت جویی گزید

اینچنین,  آدم ز خود دوری گزید

زان صفت ها , صورت صوریتنید

خود فرو ریزد, صفاتتعاقبت

بی صفت گردی,  تو گردی شاهد ات

هان که اینسان آدمیگردد شهید

تا نگردد بی صفت ,حق راندید

در نیستان صور,  پنهان تویی

و عریان , در عدمیزدان تویی

***

ناصرطاهری بشرویه . روشنا

http://s6.picofile.com/file/8391393926/139_1399newyear.jpg

http://s7.picofile.com/file/83914155/Slideshow1399.exe.html